นิยายอ่านฟรีจบเรื่อง มะลิสีชมพู บทที่2 สวรรค์ของซาตาน
มะลิสีชมพู บทที่2
ภายในห้องสี่เหลี่ยมปิดทึบที่กรุฉนวนกันเสียงทั้ง 5 ด้าน ผนัง 4 บวกฝ้าเพดานอีก 1 ทำให้นึกถึงกล่องโพมขนาดใหญ่ขึ้นมาในหัว ภายในยังถูกแบ่งย่อยๆ เป็น 5 ห้อง 5 ส่วนประกอบด้วย ห้องนอนสีชมพู ห้องแต่งตัว-เสื้อผ้าตู้เซรามิค ห้องน้ำเปิดโล่งที่มีเพียงผนังกระจกใสสลับพ่นทรายกั้นแยกจากโถงเพดานสูงสีดำสนิทที่เห็นเครื่องออกกำลังกายนานาชนิดตั้งเรียงเป็นแถวยาวไปทางทิศตะวันตก สุดท้ายก็จะเป็นห้องมืดทางทิศใต้ที่ได้ยินเสียงร้องโอดครวญโหยหวนของหญิงสาวสลับเสียงเพลง “บอกรักฝากใจ” ของคุณสดใส รุ่งโพธิ์ทอง นักร้องชื่อดังเล็ดลอดออกมาเสมือนคอรัส(Chorus) ราวกับทั้ง 2 สำเนียงถูกสร้างขึ้นมาคู่กันในความหมายแตกต่าง-ขัดแย้งที่ลงตัว
พี่ เอารักมาฝาก
เป็นความรักจาก ชายคนหนึ่งส่งถึงทรามวัย
ขอ ฝากหัวใจเอาไว้
ในห้องหอหัวใจ ของเจ้าที่เขาบูชา………….
เสียงแส้หนังแวกอากาศก่อนกระทบวัตถุ #ฟิ๊ดด ฟาบ ฟิ๊ดด ฟาบ # เสียงโอดโอยสลับหัวเราะของชายในลักษณะสะใจสุดขีดราวกับซาตานในคราบคอนดักเตอร์ของวงออร์เคสตราอันมีวิมานฉิมพลีเป็นเวทีก็กำลังดำเนินอย่างต่อเนื่อง
“โอ้ย!…นาย!…อ้า อ๊ากกก….โอ้ยยย….โอ้ย! โอ้ย…ท่าน…ท่านขา ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า นังกากี….ร่านนักใช่ไหม มึงร่านมากใช่ไหม กระหรี่ กระหรี่ อี กระหรี่…”
พี่ เอารักมาส่ง
จากชายซื่อตรงคงคำมั่นไม่ผันวาจา
รัก กว่าน้ำดินและฟ้า
หญิงทั่วทั้งโลกา ไม่ปรารถนาใครเลย
#เชี๊ย!….เชี๊ยบ….ฟาบ ฟาบ ฟาบ….# โอ้ย….โอยยย โอ้ย!…อ่า…แรงอีก แรงอีกสิ! โอ้ย!….นา นายท่าน”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า….ขอฝากหัวใจเอาไว้ ในห้องหอหัวใจ ของเจ้าที่เขาบูชา ชา ชา ชา….ฮ่า ฮ่า ฮ่า….วิมานฉิมพลีสำหรับกระหรี่กากีร่านรักอย่างมึงต้องเจออีแร้ง…. ดอก…อีดอกทอง….ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“โอ้ย! โอ้ยยยย….ฉันอยากเหลือเกิน พาฉันขึ้นสวรรค์ที พากูขึ้นวิมานด้วยสัด! สาด! ไอ ไอ้นรก…โอ้ยยยย….โอ้ย…..อ๊ากกกกกก”
รักหนักอก จนเก็บเอาไว้ไม่ไหว
ต้องบอกให้รู้ความนัยน์ ข่มใจตัดความเก้อเขิน
ฟังนะเจ้า รักนงเยาว์เหลือเกิน
จะกินจะนอนจะเดิน ก็ยังคิดถึงร่ำไป
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า….กระหรี่…อีดอกทอง….กากีร่านนักใช่ไหม ได้ ได้….แล้วจะได้รู้ว่าวิมานฉิมพลีของกูสวยงามเพียงใด….”
แต่ภายในห้องนอนสีชมพูติดกันหญิงวัยเกือบจะ 40 ปีผิวสีน้ำผึ้งละเอียดกำลังนั่งแต่งหน้าโชว์แผ่นหลังเปลือยเปล่าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยพาดผ่านไขว้กันไปมาจนนับจำนวนไม่ได้ เธอสะดุ้งโหนกแก้มในกระจกเงากระตุกไปพร้อมๆ เสียงโอดครวญของหญิงสาวในห้องมืด ชุดน้อยชิ้นประดับเพชรราคาสูงลิบสะท้อนแสงสีขาวจากโคมดาวไลน์ระยิบระยับ ใช่! ประกายแพรวพราวเพริดพริ้งแห่งแดนสวรรค์ชั่งขัดแย้งกับกิริยาหวาดผวาประหนึ่งกำลังนั่งบนเตาไฟในขุมนรกก็ไม่ปาน เธอจ้องตัวเองผ่านกระจก สำรวจเนินหน้าอกและลำคอระหงที่สามีซาดิสม์หวงแหนไว้สำหรับแอกเซสเซอรี่-บารมีที่ชอบบังคับให้เธอสวมใส่ในโอกาสสำคัญๆ พื้นที่ดังกล่าวจึงกลายเป็นจุดเดียวในเรือนร่างที่คนทั้งคู่พอจะคุยกันรู้เรื่อง….
“ฟังนะเจ้า รักนงเยาว์เหลือเกิน—-จะกินจะนอนจะเดิน ก็ยังคิดถึงร่ำไป…..” เสียงเพลงรักจากปากซาตานรุกคืบใกล้เข้ามา….แววตากลมโตใต้ขนคิ้วงอนยาวที่เพิ่งจบจากมาสคาร่ากำลังเต้นระริก เธอคล้ายจะร้องไห้แต่ก็ต้องการให้ภาระกิจซ้ำๆ กว่า 20 ปีผ่านพ้นไปโดยเร็ว….
“อ๊าก!….” เธอร้องหลงเมื่อสามีเดินมากระชากเหวี่ยงเธอไปยังเตียงนอนขนาดคิงส์ไซส์ “อย่าล็อกคอ ฉันต้องออกงานกับคุณวันพรุ่งนี้เดี๋ยวจะเป็นรอยช้ำ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า….แม่กระต่ายน้อย….” เขาทิ้งบ่วงหนังแต่หันไปดึงกุญแจมือโลหะมันวาวแบบของตำรวจมาล็อกโยงเธอไว้กับหัวเตียง “ร้องให้ดัง กรีดร้องให้ดังๆ ซิคุณหญิง ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“อย่า อย่า อย่า……” เมื่อด้านบนถูกพันธนาการจนดิ้นไม่หลุด เขาจึงคว้าเส้นหนังสีน้ำตาลมาแหกแยกขาทั้ง 2 ข้างยึดโยงกับมุมเตียง ลักษณะของเธอในเวลานี้จึงไม่ต่างอะไรกับดาวที่สวยงามดวงหนึ่งในจักวาล “จะทำอะไร ก็รีบลงมือ ทำมันให้จบๆ ทำกับฉันให้จบเร็วๆ….อ๊าก อ้า อากกกกก”
“ดูเพชรของคุณหญิงเม็ดนี้ชิ! น้ำงามเหลือเกิน….”
“เราตกลงกันแล้วไง….” เสียงเธอสูงลิ่ว เมื่อสามีเปลือยเปล่าหยิบแส้หนังที่ซ่อนมาด้วยโชว์ให้เห็น “อย่าทำนะดอกเตอร์….ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ยอมออกงานด้วยแน่ๆ”
“ทีเดียวน่าคุณหญิง….”
“ผู้หญิงที่ฉันหามาให้ยังไม่สะใจรึไงกัน…..อย่า อย่า….”
“ผมจะฟาดเฉพาะด้านหลัง แล้วเราจะได้ขึ้นสวรรค์ไปด้วยกัน…รึว่าคุณไม่ชอบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“อย่า….”—- #ฟาบ เชี๊ย!…..# — “โอ้ย!….คุณมันบ้า บ้าไปแล้ว….โอ้ย! โอ้ย! โอ้ย อ๊ากกกกกกกก”
“เป็นไง ผมพอจะสู้แฟนเก่าคุณได้ไหม?….” พลันแววตาอบอุ่นก็เปลี่ยนเป็นอาฆาตแบบซาตานกระหายเลือด “….กูพอจะสู้ผัวเก่ามึงได้ไหม….นังร่าน นังกระหรี่….ร่านนักใช่ไหม ได้เลย ได้เลย….แล้วจะได้รู้ว่าสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบเคียง ไม่มีผู้ใดจะเทียบรัศมีได้เป็นเช่นไร…” เซียะ!…วาป! ฟาบ! เชียบ! เชียบ!….
“โอ้ย! อ่า! อ๊ากกกกก….ฆ่าฉัน ฆ่าฉันให้ตาย ไอ้บ้า ไอ้บ้า อัยบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
พี่ นำรักมาสู่ ใช่มาหยามหลู่
เพราะมีคู่คลั่งไคล้ทรามวัย
เขา กลุ้มเหมือนดังเป็นไข้
ช่วยรับรักษาใจ ให้เขารอดตายเถิดหนา
ชุดน้อยชิ้นที่ประดับเพชรถูกกระชากทิ้ง จนร่างที่พันธนาการดิ้นเร่าบนเตียงไม่เหลืออะไรห่อหุ้ม “ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงสะใจดังสลับกับเสียงกรีดร้องแหลมสูงทะลุเพดาน ประสบการณ์ที่ผ่านมาสอนให้เธอกรีดร้องเช่นนั้น ยิ่งกรีดร้องดังเท่าไร โหยหวนจนโลกของซาตานสะเทือน วิมานฉิมพลีดีดดิ้นเร่าๆ ภารกิจเยี่ยงสัตว์นรกก็จะผ่านพ้นเร็วเท่านั้น….
“สัด เหี้ย ไอ้เหี้ย….ไอ้สารเลว โอ โอ้ย โอ้ยยย!……อ๊ากกกกกกกก” หลังจากเสียงเพลงรอบที่ 9 จบลง ทุกสรรพเสียงที่เกิดขึ้นภายในห้องก็สงบ เมื่อสามีซาดิสม์ปลดล็อกพันธนาการให้ เธอก็ลุกเดินไปหยิบเสื้อคลุมสีขาวมาสวมแบบลวกๆ ใบหน้าบิดเบี้ยวเละเทะไปด้วยเครื่องสำอางและตัวอสุจินับล้านก็ทำได้แค่ยืนมองสามีที่หมดสภาพนอนแผ่หราอยู่บนเตียง ดวงตาที่อ่านไม่ออกยังคงจมอยู่ที่เขาไม่กระพริบ กระทั้งนาทีที่ 30 เธอก็หมุนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
“ชิง ชิง คะ….” เธอละเมอแผ่วเบาทันทีที่สายน้ำจากฝ้าเพดานกระทบพื้น “ชิง ชิง คุณอยู่ไหน…ช่วยฉันที ช่วยฉันด้วย” ปลายนิ้วเรียวยาวลากผ่านเนินนมสีชมพูเกือบคล้ำคลึงฐานสีขาวสามสี่รอบก่อนจะผ่านลงสู่ท้องน้อยที่กำลังโหยหาความโรแมนติกจากอดีต ภาพเก่าจากชายคนรักถูกขุดขึ้นมาใช้งาน “ชิง ชิง ของฉัน…ที่รักของฉัน ชิง ชิงขา…” ผักบัวจากฝ้าเพดานดูจะไม่เพียงพอกับอารมณ์ที่กำลังครุสุมทรวง เธอจึงกดปุ่ม Shower Wall รอบๆ ห้องกระตุ้น ทันทีที่ความแรงของเส้นน้ำกระแทกกระทั้นทุกทิศทาง ทุกซอกทุกมุมของเรือนร่างสีน้ำผึ้งก็กระตุกจนปลายนิ้วที่สอดลึกจมมิดในร่องเร้นรักไม่อาจทนนิ่ง ดวงตาจึงหลับพริ้มเชิดสู้กับหยาดน้ำเหนือหัว “ชิง ชิงขา ฉันต้องการคุณเหลือเกิน ที่รัก…ที่รักขา ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย” เสียงพร่ำเพ้อโหยหาอดีตสั่นกระเส่าดำเนินต่อเนื่องพร้อมกับมืออีกข้างเทียวขย่ำฐานเนินนมแรงขึ้น แรงขึ้นจนเนื้อสะโพกกลมกลึงกระตุกสั่น “ชิง ชิง โอ้ยยยยย โอ้! ชิง ชิงขา ชิง ชิงของฉัน…….” ในที่สุดกิจกามซ้ำๆ ตลอด 20 ปีก็จบลง….เมื่อเธอโยนสติจ้องหญิงสาววัยไม่ถึง 25 ที่เสียมารยาทยืนเปลือยเกายมองกิจกามของเธอตั้งแต่เริ่มจนจบ…น้ำเสียงนิ่งๆ แผ่วเบาจึงเอ่ยราวกับเป็นเรื่องปกติของเธอทั้งคู่
“ท่านผู้หญิงคะ…”
“……(โรส)” เธอขยับริมฝีปากเรียกชื่อแต่ไม่มีเสียง กระทั้งหญิงสาวคราวลูกพุ่งเข้าสวมกอด
“ท่านคะ ถึงดิฉันจะเป็นมาโซดิสม์ แต่ดิฉันก็ทนดอกเตอร์ไม่ไหวแล้วละคะ”
“….โ ร ส….เธอหมายความว่า”
“ดิฉันเห็นใจ และเข้าใจท่านผู้หญิงเป็นอย่างมาก….แต่…..แต่….”
“เธอจะทิ้งฉันไม่ได้นะ….ฉันรับมือกับดอกเตอร์คนเดียวไม่ไหวแน่ๆ…โรส เธออยากได้อะไรบอกฉัน ฉันหาให้เธอได้ทุกอย่าง ขอละ”
“…..ท่านผู้หญิงคะ ดิฉันต้องการชีวิตคืน….ขอโทษ ดิฉันขอโทษ” เธอสั่นสะอื้นในอ้อมอก สายน้ำยังทิ่มแทงคนทั้งคู่จากรอบทิศ เรื่อนร่างเปลือยเปล่าก็กำลังโลมถูไถกันไปมา
“ฉันช่วยเธอได้…โรส ฉันยอมเป็นของเธอ…ฉันช่วยให้เธอมีความสุขได้ ขออย่างเดียว อย่าทิ้งฉัน”
“แต่รอยแผลเป็นที่แผ่นหลังของท่าน มัน มันกำลังจะเกิดขึ้นกับดิฉัน ท่านผู้หญิงขา ได้โปรด….”
“ฉันช่วยเธอให้มีความสุขได้….ฉันทำได้ทุกอย่าง เหมือนกับที่ทำให้เธอทุกครั้ง” ฝ่ามือไล่ผ่านร่องสะโพกราวกำลังกระตุ้น “เมื่อเธอเห็นรอยแผลเป็นที่แผ่นหลังฉัน ก็ได้โปรดเวทนา ฉันจะเป็นที่รักให้เธอ….แบบนี้” ปลายนิ้วเรียวยาวสอดใส่พร้อมกับกระตุกตามจังหวะของสายน้ำที่เปลี่ยนไป “ฉันช่วยเธอได้โรส ขออย่างเดียว อย่าทิ้งฉันเผชิญหน้ากับซาตานเพียงลำพัง”
“ดิฉันขอโทษคะ….” แล้วเธอก็ถอยฉากไปยืนติดกระจก สายน้ำกับน้ำตาแยกกันไม่ออกในเวลานี้ “ดิฉันเพียงต้องการชีวิตปกติคืนแค่นั้นคะ…”
“โรส…โรส” เธอตามเข้าสวมกอดจากด้านหลัง…ขณะหญิงสาวกำลังจะก้าวข้ามประตูกระจกใส “ได้โปรด….”
“ดิฉันจะหาคนมาแทน….เพราะดิฉันเองก็ไม่กล้าทิ้งท่านผู้หญิงเผชิญหน้ากับดอกเตอร์เพียงลำพังเช่นกัน” น้ำเสียงของหญิงสาวนิ่งจนอ่านได้ถึงความตั้งใจแน่วแน่
“หมายความว่า….”
“ดิฉันวางแผนเรื่องนี้นานพอสมควร ดิฉันไม่ใช่เลสเบี้ยน…เพียงแต่ดอกเตอร์ไม่เคยพาดิฉันถึงสวรรค์เลย สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราจึงเป็นแค่อารมณ์ที่คั่งค้างเช่นเดียวกับที่ท่านผู้หญิงดึงภาพคนรักรักเก่ามาใช้งาน….ดิฉันเข้าใจดี และท่านก็น่าจะเข้าใจดิฉันด้วย…ได้โปรดปล่อยดิฉันไปเถอะค่ะ”
“โรส….” เธอเรียกชื่อ หญิงสาวค่อยๆ แกะมือแล้วหันหน้ากลับมาก่อนจะค่อยๆ ไล่ปลายนิ้วจากร่องสวาทลากขึ้นสู่เนินนมแบบไม่รีบร้อน เธอไล้วนฐานสีขาวไปมาก่อนน้ำเสียงราวกระดิ่งจะดังขึ้น
“ท่านผู้หญิงยังสาวและสวยงามราวปติมากรรม เชื่อใจเถอะคะ” เธอก้มลงใช้ปลายลิ้นกับมันสักพัก “ดิฉันไม่ใจร้ายพอจะให้ใครมาทำลายปติกรรมที่ดิฉันรักและเทิดทูนอย่างอย่างท่านผู้หญิงแน่นอน อีก 2 วันจะพาเธอมาแนะนำ ได้โปรดไว้ใจดิฉัน”
“โรส….”
“คะ….ดิฉันจะย้ายไปอยู่อังกฤษกับแฟน บางทีโรแมนติกแบบฝรั่งอาจจะเปลี่ยนมาโซดิสม์ของดิฉันได้”
“เธอ เธอ โรส…”
“อีก 2 อาทิตย์คะท่าน….”
“ฉัน ฉัน ฉันกลัว”
หญิงสาวเข้าสวมกอด น้ำตาหยดสุดท้ายก็หลั่งรดรอยแผลเป็นที่ปรากฏชัดตรงหน้า ปลายนิ้วก็อดไล้สัมผัสมันไม่ได้… “บอกแล้วไง….ดิฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำลายปติมากรรมที่สวยงามอย่างท่านผู้หญิงแน่ๆ อีก 3 วันดิฉันจะพาเธอมาแนะนำ เธอสวยไม่แพ้ดิฉัน ขาวไม่แพ้ดิฉัน….แต่เธอไม่ใช่เลสเบี้ยนนะคะ…”
“ฮะ ฮะ ฮะ…ฉันเองก็ไม่ใช่….เพียงแต่ที่ผ่านมาเราต่างช่วยเหลือกันและกันเท่านั้นเองใช่ไหม”
“คะ คะ ขอบพระคุณทุกอย่างที่กรุณาต่อดิฉันและครอบครัว ชาตินี้ทั้งชาติ ดิฉันจะไม่ลืมพระคุณ”
“ฉันจะภาวนาขอให้เธอเจอกับคนดี โรแมนติกจะต้องเปลี่ยนเธอได้ ถึงตรงนี้ฉันเองคงไม่รั้งเธอไว้อีกแล้วละ โรส เธอต้องมีชีวิตของเธอ…”
“ดิฉันจะไม่มีวันลืมท่านผู้หญิงที่ชื่อพลอยชมพู….ท่านจะอยู่ในใจตลอดไป ขอบพระคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆ สิ่งที่ผ่านมา และดิฉันขอกราบลาท่านอย่างไม่เป็นทางการเวลานี้เลย…”
เมื่อเสียงสายน้ำสงบ เสียงผู้หญิง 2 คนก็จบลง วันพรุ่งนี้ที่เหลืออีกไม่กี่ชั่วโมงใกล้เข้ามา แสงวันใหม่บอกพวกเธอให้เดินหน้าต่อไป กระนั้นอดีตที่เลวร้ายก็ยังตามหลอกหลอนเป็นระยะๆ…ท่านผู้หญิงพลอยชมพูในชุดนอนบางเบาสีชมพูอ่อนกำลังลงไนท์ครีมรอบสุดท้ายภายในห้องแต่งตัว ใบหน้าและแววตากังวลกำลังจมคิด น้ำเสียงของหญิงสูงศักดิ์ที่เธอเรียกว่าคุณหญิงแม่พลันดังขึ้นในหัว….
#ลูกหญิงคะ ตระกูลเราเป็นตระกูลผู้ดีเก่า มีหน้ามีตา มีเชื้อมีสาย คนในสังคมให้การความเคารพนับถือ ทุกคนกำลังจับจ้องมาที่ครอบครัวเรา ลูกหญิงคนเดียวเท่านั้นที่ช่วยตระกูลเราให้พ้นจากวิกฤติในครั้งนี้ไปได้ ลูกหญิงคนเดียวเท่านั้น แต่งงานกับลูกชายท่านรองเถอะนะคะ ถือว่าทำเพื่อหญิงแม่ก็แล้วกัน——-แต่คุณหญิงแม่คะ——-ไม่มีตงไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นนี้คือคำสั่ง ครอบครัวรักสัตย์สกุลร่ำรวยติดอันดับต้นๆของประเทศ ถึงพวกเขาจะเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แต่ด้านการเงินพวกเขาช่วยเราได้ อีกประการถ้าลูกหญิงแต่งาน อนาคตหนูพลอยชมพูของแม่ก็จะมียศมีศักดิ์ไม่น้อยหน้าหญิงแม่หรืออาจจะเหนือกว่าทุกคนที่กำลังรอเหยียบย้ำซ้ำเติมเราอยู่…เชื่อมือหญิงแม่เถอะ ตำแหน่งสตรีหมายเลข 1 เป็นท่านผู้หญิงของนายกรัฐมนตรีคนต่อไปอยู่ในมือลูกหญิงอย่างแน่นอน#
มันดังวนอยู่ในหัวของเธอหลายรอบกระทั้งเวลาของวันใหม่เดินทางมาถึง แสงไฟในห้องแต่งตัวจึงดับพรึบลง ตู้เสื้อผ้าเซรามิคสีขาวอมชมพูหม่นเกือบมืด อนาคตต่อจากนาทีนี้คงฝากไว้กับความฝันเพียงอย่างเดียวเข้าแล้ว
“ราตรีสวัสดิ์คะชิง ชิง….”
อีกคน
ชีตาห์ขยับหนังสือพิมพ์หลายฉบับที่กองรวมกันอยู่กับโต๊ะกลางในห้องรับแขก อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเขาก็จะเรียนจบมัธยมปีที่ 3 การหาที่เรียนต่อในปีการศึกษาต่อไปถึงอาหมอชิงชัยจะวางแผนไว้ให้เรียบร้อยแล้ว แต่สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตัวเองอยู่ดี เขาหยิบหนังสือพิมพ์รายวันที่ปรากฏภาพครอบครัว “รักสัตย์สกุล” ซึ่งประกอบไปด้วย ท่านรัฐมนตรีดร.ธนเกียรติ-ภรรยาพร้อมกับบุตรสาวในวัยเดียวกับตัวเองขึ้นมาพิจารณา…นาทีนั้นเสียงจากความทรงจำก็ดังขึ้น
# ชีตาห์เอ้ย…ที่หนูรอดมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะการเสียสละอันยิ่งใหญ่ของท่านผู้หญิงพลอยชมพูที่เป็นเพื่อนรักของปานดาวแม่ของหลาน ถึงอีกนัยน์หนึ่งท่านผู้หญิงจะแต่งานเพราะความง่อนแง่นทางการเงินของครอบครัว แต่ย่ามั่นใจว่าจุดประสงค์หลักที่เธอยอมตกนรกทั้งเป็นก็เพราะเธออยากให้หลานกับแม่มีชีวิตอยู่ต่อ ท่านผู้หญิงทำทุกอย่างเพื่อหลาน หากอาหมอไม่กลับมา ท่านผู้หญิงพลอยชมพูเป็นคนเดียวที่หลานจะพึ่งพาอาศัยได้…ไปหาเธอ เล่าเรื่องราวของหลานให้เธอฟัง ชีตาห์…——-คุณย่าคะ——-ทันทีที่ท่านผู้หญิงพลอยชมพูรู้ว่าปานดาวกำลังตั้งท้อง เธอก็ไม่ลังเลจะตอบตกลงแต่งงานกับครอบครัวนักการเมืองที่มีแต่เรื่องเลวร้ายลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ไม่เว้นแต่วันทันที ทั้งหมดก็เพื่อเปิดทางให้ปานดาวหลบหนี หนีไปพร้อมกับชายที่เธอรักมากที่สุด….จากแววตาของเธอที่ย่าเห็นในเวลานั้น ท่านผู้หญิงพลอยชมพูรักและเป็นห่วงหลานยิ่งกว่าชีวิตของเธอซะอีก…ถ้าอาหมอไม่กลับมา ไปหาเธอ…ซีตาห์ ไปหาท่านผู้หญิงพลอยชมพู เล่าทุกอย่างให้เธอฟัง แล้วหลานจะไม่โดดเดี่ยว เชื่อย่านะ#
“สวยจัง….” เด็กหนุ่มวัย 16 ปีละเมอ ขณะมือก็ลูบวนอยู่กับรูปท่านผู้หญิงพลอยชมพูก่อนจะไปจบที่เด็กสาวยืนอยู่ตรงกลาง…. “พลอยฟ้า…เธอสวยได้แม่ สวยเหมือนท่านผู้หญิงพลอยชมพูไม่ผิดเพี้ยน….” เขาละเมอต่อพลางพลิกอ่านรายละเอียดหน้ากลาง ไม่ถึง 10 นาทีก็วางมันลงพร้อมกับลุกเดินข้ามห้องและไม่ยอมเคาะประตูไปนั่งลงตรงหน้าชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งทำรายงานอยู่กับคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค
“อาหมอฮะ”
“หึ! ว่าไง”
“ปีการศึกษาหน้าหนูอยากเรียนต่อที่เตรียมอุดมฯ…..”
พี่ นำรักมาสู่ใช่มาหยามหลู่
เพราะมีคู่คลั่งไคล้ทรามวัย
เขา กลุ้มเหมือนดังเป็นไข้
ช่วยรับรักษาใจ ให้เขารอดตายเถิดหนา
* ลิขสิทธิ์เพลง บอกรักฝากใจ เป็นของเจ้าของลิขสิทธิ์ จุดประสงค์ของผู้เขียนนิยายเรื่องนี้คือเพื่อโปรโมตเพลงของศิลปินเท่านั้น ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อการค้า และไม่สนับสนุนการ แจกเพลง ดาวน์โหลด โหลดเพลง ริงโทน และ mp3 เถื่อนใดๆทั้งสิ้น หากชื่นชอบในเพลง กรุณาซื้อแต่ของถูกลิขสิทธิ์ เพื่อให้ศิลปินยังคงสร้างสรรค์ผลงานดีๆให้ทุกท่านได้ฟังต่อไป ขอบคุณครับ
จบ มะลิสีชมพู บทที่2 สวรรค์ของซาตาน
