บทส่งท้ายคุณนายซาอุ

บทส่งท้ายคุณนายซาอุ (ฉบับบ้านโคกอีรวย) บทที่ 33 นิยายอ่านฟรีจบเรื่อง

บทส่งท้ายคุณนายซาอุ

………

ที่เขาชั่ว เรื่องผัว ไม่กลับมา
คอยตั้งตา ไม่เห็นผัวมา หาตน
ทราบภายหลัง แทบคลั่ง ในกมล
ว่าผัว ของตน มีเมียน้อย คอยรอ
ฮู้แล้วท้อ แล้วท้อ แทบซิบ่ ยังเหลือ
นี่คือหัวอกเมีย แม่นบ่มีไผ ฮู้..

………

หมายเหตุ

ขอขอบพระคุณเนื้อเพลง “น้ำตาเมียซาอุฯ” ของนักร้องหมอลำชื่อดัง คุณพิมพา พรศิริ อย่างมากที่ผู้เขียนยกมาประกอบเนื้อหานิยายเรื่อง “คุณนายซาอุฯ” ตั้งแต่ต้นจนจบ จุดประสงค์ของผู้แต่งก็เพื่อโปรโมตเพลงของศิลปินไปในตัว ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อการค้า และไม่สนับสนุนการ แจกเพลง ดาวน์โหลด โหลดเพลง ริงโทน และ mp3 เถื่อนใดๆ ทั้งสิ้น หากชื่นชอบในเพลง กรุณาซื้อแต่ของถูกลิขสิทธิ์ เพื่อให้ศิลปินยังคงสร้างสรรค์ผลงานดีๆ ให้ทุกท่านได้ฟังต่อไปได้นะครับ

ผมรีรันเพลง “น้ำตาเมียซาอุ” อีกหลายรอบจนได้กลิ่นดอกพะยอมหน้าแล้งโชยมาแตะจมูก เห็นดอกสะแบงนาที่มีปีกหูกระต่ายสีแดงราวกับใบพัดเฮลิคอปเตอร์ล่องลอยอยู่กลางฟ้าสีครามอย่างอิสรเสรีในหัว เห็นภาพหนองกระเดาหน้าฝนยามเช้าๆ ที่เต็มไปด้วยดอกบัวสีชมพูเบ่งบานรับแดดแรกสีขมิ้นอ่อน สายลมเบาๆ โชยพัดบางๆ พากรีบดอกบัวสั่นระริก ฝูงผึ้ง ฝูงแมลงก็กางปีกใสๆ สะบัดครางหึ่งๆ อยู่เหนือเกสรดอกแล้วดอกเล่า…มันคือสวรรค์บ้านาแท้ๆ สำหรับหนุ่มบ้านโคกอีรวยอย่างผม แต่ไม่ทันเสียงเพลงจะจบ…อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นมาอีก

“ฮัลโหล…ว่าไง”

(คุณหมอตี๋ใหญ่บอกว่าคุณนายซาอุฯ มีปัญหาสุขภาพนิดหน่อย คงต้องนอนให้น้ำเกลืออยู่โรงพยาบาลสักคืนหรือ 2 คืน)

“เหรอ..เออ ถ้าอย่างนั้น”

(พี่ภู…ยังไม่ต้องกลับบ้านโคกอีรวยก็ได้ คุณนายแค่เหนื่อยเฉยๆ ได้นอนให้น้ำเกลือน่าจะดีขึ้น)

“ไม่เป็นไร พี่คิดถึงคุณนายซาอุฯ อยากกลับไปอยู่กับแกสักอาทิตย์ แล้วนี้ก้องรู้เรื่องรึยัง”

(ผายังไม่ได้บอก)

“โอเคร ถ้าอย่างนั้นพี่ภูจะบอกก้องเอง เผื่อจะได้แวะไปรับของฝากด้วย”

(เดี๋ยวๆ พี่ภู มีสายซ้อน รอแป๊บนะ)

“โอเคร…..”

เมื่อผมรอสายจนเสียงเพลง “น้ำตาเมียซาอุ” จบอีกรอบ ผาจึงกลับมารับสายอีกครั้ง

(พี่ภูก้องโทรมา บอกจะกลับบ้านโคกอีรวยด้วย….เออ! อย่างนั้นเรามาจัดปาร์ตี้ให้คุณนายสักคืนดีไหม)

“เป็นไอเดียร์ที่ดี เดี๋ยวพี่จะหาซื้อของสดไปทำกับข้าว”

(ฝากซื้อขนมปังมาสัก 5 แถวพร้อมเนยเค็มสัก 2 กล่องนะพี่ ผาจะทำขนมปังอบให้ไอ้พวกตัวเล็ก)

“โอเคร แล้วเจอกันที่บ้านโคกอีรวย บาย บาย”

“เฮ้ย!…กลับบ้านโคกอีรวยสักอาทิตย์ดีกว่าเรา….หนองกระเดารออยู่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

………จบบริบูรณ์ขอขอบคุณและสวัสดีทุกๆ ท่าน……….