เล่านอกเรื่อง ตอน ล้มละลาย โดย TIMMY BUTO
เล่านอกเรื่อง ตอน ล้มละลาย
ต่อจากเหตุการณ์ที่ จ.ราชบุรี
นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ผมกับเฮียตี๋ก็เว้นระยะไปโดยปริยาย ผมเองที่เป็นฝ่ายถอยออกจากทุกๆสารระบบของแก ถึงแม้ว่าวันนั้นเฮียตี๋จะมีเจตนาอย่างไร? ดี-ไม่ดี นู๋ไม่สน เพราะเรื่องราวที่รับรู้-พบเห็น-และผจญมาด้วยตัวเองคือคำตอบที่จะต้องนำมาไตร่ตรอง-ประคับประคองชีวิตอันแสนสั้นของตัวเองให้มีความหมายมากที่สุด เฮียตี๋ไม่ได้มีบุญคุณอะไรที่จะต้องเอาชีวิตทั้งชีวิตเข้าแลก การเลือกออกมาอยู่ในโลกที่ตัวเองควบคุมได้เป็นอะไรที่สบายใจมากกว่า….
กระนั้นสำหรับคนที่แทบจะเรียกว่าพี่ชาย ก็ไม่สามารถตัดขาดได้ซะที่เดียว งานเล็กๆ น้อยๆ ยังบริการเป็นปกติ แต่งานประเภทต้องหิ้วกระเป๋าเงินทีละหลายๆล้านตามเข้าโรงแรมนั้นออกโรงแรมนี้ ส่งแขกสวะที่เรียกตัวเองว่า VIP กับฝูงฮายีน่าตรวจรับงานส่งขึ้นห้องนวด-ลงอ่างอาบน้ำ-ส่งเข้านอนพร้อมเงินก้อนโตๆ ไม่เอาอีกแล้วบอกตามตรง “กูเข็ด”…
แต่อยู่ๆคืนหนึ่งก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น…ผมใช้สายตาชำเลืองดูรายชื่ออย่างคนมีคำถาม
“เอียตี๋” ใช่! เป็นสายจากเฮียตี๋ (แกจะโทรมาทำไมเวลานี้วะ) ในใจตั้งคำถามต่างไปจากเมื่อก่อน กระนั้นก็ไม่มีเหตุผลอะไรจะปฏิเสธ…
“ครับเฮีย” ผมกรอกน้ำน้ำเสียงกะจะให้แกรับรู้ว่ากูเหนื่อยคงคุยได้ไม่ยาว…แต่ทันทีที่….
“Timmy เฮียแย่แล้ววะ….”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงทั้งสั่นและลนลาน ข้างในก็ตื่นขึ้นมาทันที
“เกิดอะไรขึ้นครับเฮีย”
“เฮีย เฮียปรึกษาหน่อย….ถ้าเฮียโดนฟ้อง เขาจะจับเฮียติดคุกหรือเปล่าวะ”
ผมตกใจมาก นึกไม่ทันว่าคนระดับเฮียตี๋จะโดนฟ้องเรื่องอะไร เมื่อผมเงียบ เฮียตี๋จึงเล่าต่อ….. “เฮียคงไปไม่ไหวแล้ววะ แบงก์ไม่ยอมปล่อยกู้ เงินจากงวดงานก็เก็บไม่ได้ แถมเฮียพึ่งไปเปิดโครงการใหม่แถวๆแหลมฟ้าผ่าร่วม 120 ล้านฝนก็ดันตกไม่หยุด รถเครน-รถส่งเสาเข็มเข้า Site ไม่ได้ คนงานพม่าที่เฮียพึ่งไปเซ็น MOU มาเริ่มงานไม่ได้แต่เฮียต้องจ่ายค่าแรงวันละหลายแสน นี้แว่วๆได้ข่าวว่าวิศวกรกับโฟร์แมนทะเลาะกัน แถมขู่จะลาออกยกทีมอีก… เฮีย-เฮียแย่แล้ววะ ถ้าโดนฟ้องเฮียจะติดคุกหรือเปล่าวะ” น้ำเสียงจนคล้ายจะคุมสติไม่อยู่ทำให้ผมคิดอะไรไม่ออก “แบงก์ไม่ปล่อย OD บอกว่าหลักทรัพย์เฮียไม่ถึง โครงการที่สมุทรสาครกับราชบุรีจบไม่ลง เฮียว่าคราวนี้เฮียไม่รอดแน่ๆ ทำไงดีวะ…” ผมได้แต่ซี๊ด!ปาก
“เนี้ยรู้ไหม? เฮียพึ่งไปยืมเงินคนข้างบ้านมาหมุนก่อนดอกเบี้ยร้อยละ 20 ยืมล้านหนึ่งโดนหักไปแล้ว 200,000 บาท ทำไงดีวะ เขา เขาจะจับเฮียติดคุกไหมวะ” เฮียตี๋ก็ยังย้ำวิตกคำเดิมๆ ผมได้แต่รับฟังและปลอบโยนเท่าที่สมองน้อยๆจะคิดทันจนกระทั้งเฮียตี๋วางสายไปเอง
เอียตี๋ถูลู่ถูกังกับการแก้ปัญหาบริษัทเกือบปี เวลาเกือบๆปีที่ผมทำได้แค่ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ กระทั้งเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา จึงตัดสินใจโทรไปถามด้วยความเป็นห่วง สรุปคร่าวๆประมาณว่า : บริษัทที่คุณพ่อสร้างไว้ให้โดนฟ้อง การเจรจาขอประนอมหนี้กลายเป็นเรื่องปกติ บ้านที่ซื้อไว้หลายๆหลังทั่วกรุงเทพฯ ถูกทยอยขาย-ปล่อยยึด แม้กระทั้งบ้านประจำตระกูลที่ใช้อาศัยปัจจุบัน…สิ้นปี 2563 ก็ต้องย้ายออก ที่ดินหลายไร่ที่พระประแดง สุวินทวงศ์ และที่อื่นๆถูกเปลี่ยนเป็นเงิน จนผมเองไม่กล้าพอจะถามต่อว่า
“ชีวิตในวันพรุ่งนี้เฮียจะทำอย่างไร?”
มันไม่ใช่คำถามที่ยาก แต่ผมคิดว่า…เฮียตี๋คงจะหาคำตอบได้ยากยิ่งกว่า…
เล่านอกเรื่องหมายเลข 2 กำลังจะบอกอะไร? Timmyนึกไม่ออกหรืออย่างน้อยบทเรียนที่เกิดขึ้นกับเฮียตี๋ในครานี้น่าจะเตือนสติเราๆท่านๆได้บ้าง ทุกคนปรารถนาจะประสบความสำเร็จ-ร่ำรวย-มีเงินมีทอง-ได้การยอมรับ-นับหน้าถือตาจากสังคมด้วยกันทั้งนั้น แต่หากประมาทหรือทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด ไม่ชำนาญจริงๆ โอกาสจะเผชิญหน้ากับฝูงปีศาจ-ซาตาน-แดร็กคิวล่าและผีดูดเลือดมีสูงมากๆ
อ่านจบแล้วย้อนสำรวจตัวเองนะครับ…ช่วงนี้เศรษฐกิจกำลังปั่นปวนไปทั่วโลก หนักกว่าต้มยำกุ้งปี 2540 หลายเท่า อะไรที่ไม่จำเป็นก็อย่าพึ่งขยับ ทำตัวนิ่งๆเป็นหอยจำศิลอีกสักระยะ-กินพอประคองตัว-อยู่กับผ้าห่มเน่าๆ-เตียงเก่าๆ Timmy รับรองว่าเวลาหลับยังมีสิทธิ์จะฝันดีมากกว่าฝันร้ายอย่างแน่นอน…ขอบคุณครับ
จบ เล่านอกเรื่องตอนล้มละลาย
