เข็มทิศชีวิตลิขิตรัก ep4-4 สำรวจที่-รัก นิยายอ่านดี มีคติสอนใจ เขียนโดย TIMMY BUTO
เข็มทิศชีวิตลิขิตรัก ep4-4
คืนวันศุกร์-ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้….เกือบจะ 5 ทุ่ม เสียงแม่บ้านปิดประตูครัวด้านหลังเตรียมตัวจะเข้านอน แสงไฟห้องน้ำชั้น 2 ก็ดับพรึบลงในเวลาใกล้เคียงกัน ยังคงเหลือเพียงโคมหัวเตียงสีครีมเท่านั้นพอจะส่องดูมือถือที่กำลังมีสายเรียกเข้าได้สบายตา
“….โทรมาดึกจัง” เจ๋ง! แจะปากไม่สบอารมณ์เมื่อรู้ว่าเป็นใคร เขาชั่งใจสักพักก่อนจะกดรับ “นก…มีไรโทรมาซะดึกเลย”
เสียงเธอกำลังร้องไห้เบาๆคลอเข้ามาในสายเป็นอย่างแรกที่พอจับทางได้ #…..พี่เจ๋ง!….พี่….ฟังให้ดีนะค่ะ# แล้วเสียงโทรศัพท์ก็คล้ายกับเสียงใครอีกคนกำลังละเมอ #เจ๋ง!…เรารักนาย เรา เรา เราขอโทษ เราขอโทษ เจ๋ง เจ๋ง เรารักนาย เรารักนาย —-ทำไมค่ะพี่ นกแค่อยากรู้ทำไมพวกพี่ทำกับนกแบบนี้….# เสียงฝีเท้าคล้ายคนกำลังเดินและเสียงบานพับประตูดังแอ้ดอ๊าด!แว่วเข้ามาให้ได้ยิน #พวกพี่ 2 คนคือสิ่งที่นกติดใจตลอด 10 ปี พี่คะนกผิดอะไร? นกพยายามจะรักพี่อั๊ด! และเกือบจะรักเค้าได้อยู่แล้ว แต่…..ฮื้อๆ”
“…นก…” เจ๋ง! เอ่ยชื่อเธอได้คำเดียว ในหัวเริ่มมึนคล้ายกับมีเมฆสีดำกำลังก่อตัววนเป็นพายุอยู่ข้างใน “…คือ…”
#นกเบื่อแล้วค่ะ อันที่จริงจะโทษพี่อั๊ด! คนเดียวมันก็ไม่ถูก นกเองก็มีส่วนผิดที่ไม่เคยคิดจะต่อต้านผู้ใหญ่ตั้งแต่แรก….ฮื้อๆ…..ถ้า ถ้า นกหนีงานแต่งไปอยู่กับแฟนที่อเมริกาตั้งแต่แรก เรื่องของเรา 3 คนคงไม่เละเทะแบบนี้…นกสุดทนแล้วจริงๆค่ะ# เธอพร่ำปล่อยเสียงร้องไห้สลับให้ได้ยินไม่หยุด #นกบอกกับพี่ตรงๆเลยนะ ตั้งแต่แต่งงานมา นกกับพี่อั๊ด! เรามีอะไรกันไม่ถึงปีละครั้งด้วยซ้ำ#
“นก….นกพูดอะไร?” เจ๋ง! เสียงสั่น
#ก็จะพูดในสิ่งที่ควรทำไงคะ พี่ก็ได้ยินเสียงหัวใจของพี่อั๊ด! เมื่อครู่แล้วนิ…#
“นก…”
#คืนที่พี่อั๊ด! หลับสนิท เป็นคืนที่นกฝันร้าย พี่เจ๋งเข้าใจนกไหม?ค่ะ….# แล้วเธอก็วางสายไปเฉยๆ ทิ้งอีกคนกระสับกระส่ายจนต้องคว้าหมอนข้างมากอด
“อั๊ด! ชีวิตนายจะสมบูรณ์แบบอยู่แล้วเชียว! ทำไมไม่ยอมจบ…..อะไร?วะเนี้ย! แม่งเอ้ย! ไอ้อั๊ด! ไอ้เหี้ยอั๊ด!”
สักพัก…. “ก๊อก ๆ (เสียงเคาะประตู)—คุณหนูคะ คุณหนู—ก๊อก ๆ(เสียงเคาะประตูซ้ำอีก)เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“เปล่า ไม่มีอะไรครับ ป้าไปนอนเถอะ” เจ๋ง!เช็ดน้ำตาด้วยผ้าห่มเมื่อโคมไฟหัวเตียงดับพรึบลง เขาก็ยังใช้ผ้าห่มเปื้อนน้ำตาผืนนั้นห่อร่างเพียงหวังว่ามันจะช่วยให้อุ่นในคืนที่หัวใจกำลังหนาวเหน็บเช่นนี้…. (อั๊ด! อั๊ด! อั๊ด! บ้านเอ้ย! ไอ้เหี้ยอั๊ด!)
*******************
ที่อำเภอหัวหิน….เลยเวลานัดมา 5 นาที ขบวนรถนายตำรวจที่ตามประกบเบนซ์สปอร์ตก็แยกย้ายไปจอดใต้ต้นไม้ที่กินบริเวณไม่ต่ำกว่า 10 ไร่ ทางทิศตะวันตกติดถนนลาดยาง 2 เลนผิวเรียบ ส่วนทิศตรงข้ามเมื่อมองลอดแนวป่าสุดตีนเขาก็จะเห็นชายหาดสีขาวยาวโค้งสลับโขดหินโสโครกสีดำกระจายตัวหายลงไปในทะเล และต่อจากเวลานั้นไม่ถึง 5 นาที รถตู้ที่แปะสติ๊กเกอร์สีเขียวขาวเป็นตราบริษัท SCN. ก็วนตามเข้ามาจอดเทียบเบนซ์สปอร์ตคันดังกล่าว เมื่อทั้งหมดลงจากรถเดินตามทางหินขึ้นบันไดผ่านประตูไม้สักเข้ามาสมทบภายในศาลาที่เชื่อมติดกับบ้านพักอาศัย 2 ชั้นเรียบร้อยแล้ว เสียงทุ้มๆแบบคนมีอำนาจก็ดังขึ้น
“สวัสดีครับ เลขาดอกเตอร์กับคนขับรถกำลังแวะเซเว่นฯซื้อน้ำนะครับ เดี๋ยวคงถึง” นายตำราจนอกเครื่องแบบท่าทางยศสูงรายงาน
“ทำไม?…..” ค็อกเทล! ขึ้นเสียงคล้ายคนหัวเสีย แต่ฮ่อมก็ใช้หัวไหล่กระทุ้งเบรกไว้ทัน
“ที่ดินผืนนี้สวยมากเลยนะครับ….ทิศเหนือติดภูเขา ตะวันออกติดชายหาด เออ! …คุณค็อก! ครับแล้วบ้านกับศาลาหลังนี้ละครับ” อั๊ด!ถามเบี่ยงสถานการณ์ ขณะที่เจ๋ง! กำลังง่วนอยู่กับโน้ตบุ๊กตัวเก่งด้านหลัง
“นั้นซิคะ ถ้ารื้อทิ้งเจนเสียดายแทน” เจนนี่พูดขณะกวาดสายตาสำรวจไปรอบๆ “ไม้สักทั้งหลังใช่ไหม?คะ ยังดูดีอยู่เลย”
“ครับ….ก็กะว่าจะรีโนเวทไปพร้อมกับตัวบ้านใหญ่นะครับ เผื่อเพื่อนเตี่ย! จะเข้ามาใช้เป็นห้องประชุม” ค็อกเทล! พูดเป็นทางการแต่แววตาไม่พอใจก็ยังไปตกที่นายตำรวจนอกเครื่องแบบที่นั่งรวมกับพรรคพวก 2 คน และอีก 5-6 คนกำลังเดินตรงไปยังชายหาดแบบชิวๆ
“คุณค็อก!…” นายตำรวจยศสูงกระทุ้งคล้ายจะรู้ทัน “ท่านเป็นห่วงนะครับเห็นว่าพึ่งเรียนขับรถไม่ถึง 3 เดือน” ขณะเดียวกันก็ชี้นิ้วไปยังประตูทางเข้า “นั้นไงครับเลขากับคนขับรถมาถึงพอดี ผมว่าเราเดินดูที่ดินกันเถอะ”
“หัดขับรถไม่ถึง 3 เดือนจริงเหรอคะคุณค็อก! เท่าที่เจนมองตามตลอดทาง ไม่เหมือนคนพึ่งหัดขับเลยนะ”
“เตี่ย! ทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูมไปอย่างนั้นแหละเจ้!….” ค็อกเทล! เป่าลมทิ้งหันหาเจ๋ง! กับอั๊ด! ที่ยืนคู่กัน “ขอบอกเลยนะครับ ผมกำลังลงเรียนวนศาสตร์มหาวิทยาลับเกษตรบางเขน ฉะนั้นตำแหน่งที่จะสร้างบ้านจะต้องไม่กระทบกับต้นไม้เดิม…” เขาพูดขณะเดินนำไปยังที่ดินด้านติดกับชายหาดโค้งรูปพระจันทร์เสี้ยว “ด้านนี้ถ้าจะทำรั้วจริงๆ ต้องเป็นรั้วแบบบ้านฝรั่งเตี้ยๆเท่านั้น เซ็ทห่างจากแนวเขตที่ดินเข้ามาราวๆ 10 เมตร” พูดจบก็หันไปยิ้มกับฮ่อมคล้ายทั้งคู่จะสรุปเรื่องดังกล่าวเรียบร้อยแล้ว “แบบว่าผมต้องการเพิ่มพื้นที่ชายหาดให้กว้างขึ้น หัวหินจะได้สวยไปอีกนานๆ”
“ครับผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง” อั๊ด!สนับสนุนพร้อมกับยิ้มให้
“แล้วบ้านพักที่จะก่อสร้าง ต้องการความเป็นส่วนตัวมากน้อยแค่ไหนครับ” เจ๋ง!ถามจากด้านหลัง ฮ่อมก้มหน้าขณะที่ค็อกเทล! ชายตาไปตกที่เขา
“อ๋อ! ครับ….เข้าใจแล้วครับ” อั๊ด! เดากิริยาและพยักหน้าให้เจ๋ง! ทราบตามนั้น
เมื่อเวลาผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมง ฮ่อมกับอั๊ด! จึงขอตัวแยกไปเก็บภาพคนละมุม ขณะที่นายตำรวจนอกเครื่องแบบยศสูงกับเลขาดร.ชัยนนท์พร้อมกับเจนนี่ไปนั่งรอภายในศาลา การเผชิญหน้าระหว่างค็อกเทล! กับเจ๋ง! จึงเป็นเรื่องชวนอึดอัดเป็นอย่างยิ่ง
“คุณค็อก!ครับ พี่ขออนุญาตนอกเรื่องได้ไหม?” เจ๋ง! ท่าทางลำบากใจ ค็อกเทล! อ่านเกมแตกตั้งแต่นาทีที่ฮ่อมเดินจากไปแล้ว เขาจึงเดินนำไปยังหินโสโครกที่แดดกำลังส่องตรงศีรษะพอดี
“เรื่องฮ่อมใช่ไหม?” ค็อกเทล! ถามนำขณะวางสายตาที่เส้นขอบทะเลอ่าวไทย
“ฮ่อมเคยบอกว่า พี่กับเขาเหมือนกันเกินไป แรกๆก็ไม่เข้าใจจนกระทั่งเมื่อคืน” ประโยคสุดท้ายทำให้ค็อกเทล! กล้าหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ
“หมายความว่า…”
“ครับ—พี่กับฮ่อม…เราเหมือนกันเกินกว่าจะไปต่อ….” เจ๋ง! ก้มหน้าพูด ลมทะเลพัดปอยผมเหนือหน้าผากปลิวอิสระ เจ๋ง! เงยหน้าจ้องเข้าไปในดวงตาค็อกเทล! แบบตั้งใจจะพูดต่อ “พี่รู้แล้วครับว่าพี่รักฮ่อมแบบไหน?”
“คุณกำลังจะบอกอะไร?” ค็อกเทล! ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เขาบดขยี้ฟันก้ามจนใบหน้าเคร่งตึง
“พี่รักฮ่อมได้แบบเดียวนั้นก็คือ….” เสียงคลื่นกระแทกหินดังซ่าๆ “น้องชายครับ…”
ค็อกเทล! คล้ายตกภวังค์ เขาตาเหลือกถลนออกนอกเบ้า “อะไรนะพูดอีกทีซิ!”
“ฮ่อมทะเยอทะยานจนพี่อดใจสนับสนุนเค้าในเรื่องงานไม่ได้ พี่จึงรักเค้าได้แค่น้องชายเท่านั้นครับ” ขณะที่ค็อกเทล! กำลังช็อก อั๊ด! กับฮ่อมก็เดินเข้าสมทบ แต่อีกไม่กี่ก้าวจะถึง อั๊ด!ก็หยุดเพราะเสียงโทรศัพท์เรียกเข้า เขาจิ! ปากหันหน้าเดินหนีจากทุกคนไปอีก…กระนั้นเมื่อพวกเขายืนรวมกลุ่มทางทิศใต้ลม แค่เสียงผีเสื้อกระพือปีกก็ได้ยินอยู่ดี
“ผมผิดอะไร?—นก นก ผมผิดอะไร?” อั๊ด! แหกปากตะโกนใส่ทะเลไม่ยั้ง “ลูกเราละ ตาต้าละ—นก เดี๋ยวเราต้องคุยกัน นก นก เราต้องคุยกัน ผมจะกลับเดี๋ยวนี้ นก นก นก”
ฮ่อมขยับเข้าใกล้พร้อมกับสบตากับค็อกเทล! ราวกับมีคำถามมากมาย และอดหันไปทางเจ๋ง! อีกคนไม่ได้
“ฮ่อม ที่ผ่านมาพี่ขอโทษนะ…” เจ๋ง!บีบริมฝีปากยิ้ม ค็อกเทล! ก็คล้ายจะค้อมหัวรับรู้ จนเกิดปริศนาขึ้นระหว่างพวกเค้าแถมยิงสายตาไปตกที่ค็อกเทล! เป็นการบอกใบ้บางเรื่องที่เขายังอ่านไม่ออก…..
(แล้วพี่อั๊ด! ละ เขาไม่มีท่าทีเลยรึไง?)—ฮ่อมมองทั้งคู่สลับกันไปมาก่อนจะหันไปมองอั๊ด! ด้วยความเป็นห่วง
“อะไร? หมายถึงพี่อั๊ด! เหรอ….พี่รับมือกับมันได้สบายมาก”
“พี่รู้!…..” ฮ่อมถามตรงๆ
“อื้อ!….”
“เกิดอะไรขึ้นกับพี่อั๊ด!ครับ”
“เรื่องภายในครอบครัวไม่ต้องเป็นห่วง” เจ๋งบอกแล้วบุ้ยปากไปยังค็อกเทลอีกรอบ “ส่วนเรื่องของเรา”
“……..” ฮ่อมขมวดคิ้วพร้อมกับชี้นิ้วไปยังผู้สร้างตำนานที่กำลังยิ้มไม่หุบ “…มันเนี้ยนะ”
“ถามคุณค็อก! เอาเอง” เขาหยุดพร้อมกับหันไปมองแผ่นหลังที่กำลังสะเทือนใกล้กับโขดหิน “ส่วนพี่ต้องไปดามหัวใจแฟนเก่าแล้วละ ขอโทษนะที่พี่ไม่มีเวลาให้ซะแล้ว” เจ๋ง!พูดจบ ค็อกเทล! ก็หัวเราะตาม
“อะไรของมึง”
“…ว่าแต่จะรับมือกับพี่อั๊ด! คนเดียวไหวแน่นะ” ค็อกเทล!บีบเสียงปกติ
“อื้อ …เจอกันที่กรุงเทพฯไม่ต้องเป็นห่วง”
“ห่า…หมายความว่า….”
“เอ่อน่า! เรื่องภายในครอบครัวพี่เค้า เราไม่เกี่ยว” ค็อกเทล! คล้องแขนฮ่อมแยกไปอีกทาง “ไปเถอะ เจอกันที่บริษัทครับพี่”
“เอ้ …มึงพูดดีกับพี่เจ๋ง! แล้วเหรอ…เกิดอะไรขึ้นกับพี่อั๊ด!” ฮ่อมซักขึ้นอีก
“ถึงโรงแรมจะเล่าให้ฟัง….”
ทันทีที่เบนซ์สปอร์ตแล่นออกจากที่ดินมุ่งหน้าสู่โรงแรมที่พัก เสียงโทรศัพท์เรียกเข้าภายในรถก็ดังขึ้น
“รับสาย” ค็อกเทลพูดน้ำเสียงกลางๆ
#เฮีย!ฮ่อม เฮีย! อยู่ด้วยกันใช่ไหม? เห็นเจ้เจนนี่รายงานป๊า! ว่าจบละ เลยโทรหา# เฟี้ยทซ์กรอกเสียงเร็วผิดธรรมดา
“เอ่อ มึงมีไรว่ามา” ค็อกเทลตอบกลับ
#ห้องเต็มอะดิ…คืนนี้ขอนอนด้วยคนนะ#
ฮ่อมยิ้ม แต่อีกคน “เหี้ย!ละ ไม่ได้โว้ย”
#นะ นะ นะ คืนเดียวเอง…เฮียฮ่อมครับ พูดกับเหี้ย!ค็อกที#
ฮ่อมหัวเราะลั่น….. “คำว่า เฮีย! กดเสียงต่ำๆหน่อย เดี๋ยวหลุดโค้งหัวหินไม่ได้นอนกันพอดี….ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“แม่งเอ้ย! ไอ้เฟี้ยทซ์ นะไอ้เฟี้ยทซ์”
#ฮ่า ฮ่า ฮ้า แสดงว่ายอม โอเคร! เฟี้ยทซ์ไม่กวนละจะได้ยกกระเป๋าเข้าไปรอ เจอกับครับเหี้ย! เอ้ย! เฮีย ฮ่า ฮ่า ฮ่า#
หลังจากวางสาย…..
“เหี้ย!เอ้ย!….ไอ้สัสเฟี้ยทซ์เล่นกูซะแล้ว”
“มึงเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี้ย” ฮ่อมถามแบบคนกำลังเบิกบาน
“ก็นานๆจะมีเวลาอยู่กับมึงสักที…”
“มึงมีแผนจะ…..หรือเปล่า”
“ปะ เปล่า แผนเผิน อาลัย ไม่มี้”
ฮ่อมขมวดคิ้วข้ามเกียร์เข้าไปใกล้ๆ…. “ไม่มีแน่นะ”
“ก็ ก็ กูอยากกดมึงใจจะขาด” ค็อกเทล!โพล่งจนฮ่อมถอยกลับแทบไม่ทัน
“กดเหี้ยไร? มึงยังไม่ขอกูเป็นแฟนเลยนะ”
ค็อกเทล! ชักสีหน้าเป็นม้าแก่ “อ้าว! นี้ นี้ มึงยังคิดกับกูแค่เพื่อนเองเหรอ”
“ก็ภาษาที่มึงพูดกับกู มันเป็นภาษาเพื่อนเค้าคุยกันไม่ใช่ภาษาคนรัก แล้วมึงจะให้กูเข้าใจเป็นอย่างอื่นได้ไงวะ” ฮ่อมทิ้งน้ำเสียงดุดัน จนค็อกเทล! งงและนิ่งสุดท้ายก็หันมามองหน้าเขาขณะรถติดไฟแดง
“ภาษาคนรัก เป็นไงวะ……เฮ้ย! จริงจัง”
ฮ่อมสะบัดหัวเซ็งเป็ดสุดชีวิต ไม่ทันให้ตั้งตัวเขาก็โน้มคอมาจูบ “อยากเรียนจริงๆหรือเปล่า”
ค็อกเทล! หน้าแดง เขาผงกหัวรับเร็วๆ….
“กูคิดแพงนะ” ฮ่อมยิ้มอย่างเป็นต่อ
“เท่าไร? กูก็จ่ายไหว…”
*******************
ภายในล็อบบี้โรงแรมก่อนอาหารเย็น ขณะที่เจนนี่กำลังรายงานความเรียบร้อยกับประธานบริษัท SCN.
“ที่ดินสวยมากๆค่ะ ทิศเหนือติดภูเขา ตะวันออกติดชายหาด คุณค็อก!เธอมีแพลนจะรีโนเวทตัวบ้านเดิมเป็นห้องประชุมสำหรับคณะรัฐมนตรีด้วย ไม้สักทั้งหลังสวยมากๆ”
“หลังนั้นบริษัทเก่าผมสร้างเอง…อย่างอื่นมีอะไรที่ผมต้องรู้อีกไหม?” คุณศุภวัชถาม พร้อมยกแก้วไวน์ขาวขึ้นจิบ
“อ๋อ! คือคุณค็อก!ไม่ต้องการตัดต้นไม้เดิม แต่ถ้าจำเป็นจริงๆ เธอให้ล้อมย้ายตำแหน่งแทนนะค่ะ”
“จะว่าไปแล้วไอ้ค็อก! ก็ฉลาดคิดใช้ได้เลยนะ เห็นว่าลงเรียนต่อคณะวนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์บางเขน ผมว่างานนี้ชัยนนท์ต้องสู้กับท่านผู้หญิงโฉมหนักเอาการ”
“คุณศุภวัชคะ เจนมีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง คืออาจจะนอกเหนือจากงานเมื่อตอนกลางวันสักหน่อย” เจนนี่ลงน้ำเสียงเศร้าๆ เธอสำรวจอากัปกิริยาคู่สนทนาสักพัก “คือ…..คือเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่อั๊ด!นะค่ะ”
“ไอ้อัฒจักรมันเป็นอะไร?” คุณศุภวัชถามแบบคนใจร้อน
“พี่อั๊ด! เลิกกับภรรยาแล้วค่ะ”
“หา! …จริงเหรอ” คุณศุภวัชเหวอทิ้งตัวกับพนักพิงแบบคนหมดแรง
“นกโทรบอกเลิกตอนที่เธออยู่สนามบินสุวรรณภูมิ ขณะกำลังเดินทางไปอเมริกาแล้วค่ะ” เจนนี่หลับตาข่มอารมณ์สักพัก “สงสารแต่ตาต้า ลูกสาวพี่อั๊ด!”
“อะไรวะ พ่อแม่มันก็พึ่งเสียฮวงซุ้ยอยู่ราชบุรีนี้เอง ผมยังมาร่วมงานเลย ไอ้อั๊ด! มันไม่มีใครเลยนะตอนเนี้ย ตายห่าละ”
“พี่เจ๋ง! เลยต้องกลับกรุงเทพฯไปด้วย”
“ไอ้เจ๋ง! กับไอ้อั๊ด! มันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กตอนที่ไอ้เจ๋ง! กลับจากอังกฤษมาทำงานกับผม ก็เป็นมันนี้แหละเป็นคนชวนชวนไอ้อั๊ด! คือตอนนั้นไอ้อั๊ด! กำลังมีปัญหากับครอบครัวของนกพอดี….แรกๆ 2 ครอบครัวนี้ดีกันมากถึงขนาดจับลูกสาวลูกชายแต่งงานกันเอง ประมาณเรือล่มในหนองเงินทองไม่ไปไหน พอครอบครัวไอ้อั๊ด! มีปัญหาเรื่องการเงิน อีกครอบครัวก็ไม่พอใจ จะว่าไปแล้วนกทนอยู่กับไอ้อั๊ด!นานมากเลยนา จริงๆแล้วพ่อแม่ยุให้เลิกเมื่อ 5 ปีที่แล้วตอนยังไม่มีลูกด้วยกันเสียอีก….หื้อ! กลับไปค่อยหาวิธีช่วยมัน” คุณศุภวัชร่ายยาว กระทั่งฟางลูกสาวเดินคู่มากับสาวน้อยผมยาวรูปร่างดีในชุดรัดรูป
“เจ้เจนขาพร้อมยังค่ะ ไปเทสแสงให้หน่อย นายแบบพร้อมละ”
“นี้คุณมารับจ๊อปกับนายแบบจริงๆเหรอ! แรกๆก็นึกว่าพูดเล่น” คุณศุภวัชปล่อยยิ้มบานๆถาม
“จิ๊บๆ นะป๊า …ไหนๆก็มาถึงหัวหินละต้องเอาสักช็อต!” ฟางเสียงดังก่อนจะลากแขนเจนนี่ลุกดื้อๆ
“เค้กๆ” คุณศุภวัชเรียกสาวน้อยคนที่ว่า
“คะ…คุณอา”
“ถ้าไอ้ค็อก! พร้อมให้มาคุยกับอาด้วยนะ”
“โอ้ย! ป๊า! กลุ่มนั้นเค้ามากันเป็นทีม เรียก 1 แถม 2 ฟางเห็นลงไปเดินเล่นหาดทางโน้น! คงจะนั่งดื่มจนดึกโน้นแหละ ไปเถอะเค้ก! ป๊า!เค้ามีไวน์เป็นเพื่อนอยู่คนเดียวได้ทั้งคืน”
“ไอ้ฟาง!…”
“คุณหญิงไม่ได้มาด้วยนะป๊า! จัดเลยรับรองเงียบกริ้บ!”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า….เจ้! ชอบน้องฟางก็ตรงนี้แหละค่ะ”
“หมายถึงนวดแผนโบราณนะป๊า!” พูดจบฟางก็ชูนิ้วชี้โบกไปมา
“เอ้อ! จะไปไหนก็ไป ไอ้ลูกคนนี้นิ… สงสัยเป็นทอมจริงๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
********************
***โปรดติดตาม EP. ต่อไปเร็วๆนี้ ต้องการเป็นกำลังใจให้นักเขียน (พร้อมเพย์ : 092-2697869) ขอบคุณครับ***
Related Posts:
