เข็มทิศชีวิตลิขิตรัก ep5-3 ปัว!ฉันรักเธอ นิยายอ่านดี มีคติสอนใจ เขียนโดย TIMMY BUTO
เข็มทิศชีวิตลิขิตรัก ep5-3
หลังจากฮ่อมกับค็อกเทล! ออกจากบ้านไปแล้ว แม่กับพ่อจึงเรียกเฟี้ยทซ์กับฝ้ายที่กำลังเดินไปขึ้นรถมาคุยใต้ต้นมะม่วง
“คุณฟิทๆ….แม่มีอะไรจะถามหน่อย” เธอกวักมือเรียกเร็วๆ ทั้งเฟี้ยทซ์และฝ้ายจึงปิดประตูรถแลนด์โรเวอร์เดินอ้อมกลับไปหา “คือแม่กับพ่อสงสัย ขอถามจักคำเตอะ”
“มีอะไรคะแม่” ฝ้ายขมวดคิ้วขยับเข้าไปใกล้ๆ
“คือเรื่องคุณค็อกเทล! นะ….” พ่อแทรกตัดหน้า
“เฮียค็อก! เป็นอะไรหรือครับ” เฟี้ยทซ์ถามอีกคน กระนั้นพ่อกับแม่ก็ยังเขม่นกันไปมา “อ๋อ!….เฟี้ยทซ์พอจะเดาออกละ….ครับเฮียค็อก! กับเฮียฮ่อมเค้ากำลังคะ คะ คะ……บ”
“คุณค็อก! เธอหน้าคุ้นๆคล้ายจะเคยเห็นในข่าว” แม่พูดไม่เต็มเสียงแทรกก่อนเฟี้ยทซ์จะหลุดประโยคสำคัญ
“เป็นลูกชายท่านรองนายกฯด็อกเตอร์ชัยนนท์หรือเปล่า” พ่อโพลงถามตรงๆ จนทำเอาเฟี้ยทซ์ถึงกับหัวเราะก๊าก! จนไอโขลกๆให้ทั้งคู่เห็น
“ใช่ค่ะ พี่ค็อก! คือลูกชายด็อกเตอร์ชัยนนท์ สวัสดิ์พากร” ฝ้ายบอกหน้าตาย ทำให้ทั้งพ่อกับแม่ถึงกับหันขวับไปจ้องเธอราวจะคาดโทษ “อ้าว! ก็พ่อกับแม่ไม่เคยถามฝ้ายนิค่ะ….นึกว่ารู้อยู่แล้วซะอีก”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผู้สร้างตำนานทุกเรื่องอย่างเฮียค็อก! ใครจะไม่รู้จักใช่ไหม?น้องฝ้าย” เฟี้ยทซ์พยักหน้าให้เธอราวกับรู้กัน
“ตายแล้ว ตายแล้วพ่อมึง ถ้า ถ้าเกิดอะหยังกับคุณก๊อกเท! เฮาจะหยะอะหยังทัน พ่อ….พ่อมึง…”
“นั้นนะซิ! พ่อเองก็เริ่มเป็นห่วงหนักขนาด…คุณเฟี้ยทซ์ๆ ช่วยพ่อคึดที”
เฟี้ยทซ์นิ่งคิด…. “ถ้าอย่างนั้นเสร็จธุระของน้องฝ้าย เราแอบตามดีไหม?” พร้อมกับเดินนำไปยังรถ โชว์ GPS ที่พ่วงกับมือถือของค็อกเทล! ให้ทั้งคู่เห็น “อาชัยนนท์ไม่ปล่อยเฮียค็อก! ไปไหนมาไหน?เพียงลำพัง…นี้ไงกำลังเดินทางขึ้นดอย ตามง่ายมากๆ”
“นั้นดิ! ฝ้ายเองต้องไปเอาของฝากอาจารย์ระหว่างทางขึ้นถนนโค้งเลข 3 พอดี” ฝ้ายคล้ายจะเห็นด้วย ทำให้ทั้งพ่อและแม่นิ่งเป็นหุ่นคิดตาม สักพักพ่อจึงเสนอ
“ถ้าอย่างนั้นเอาแบบนี้ ทางขึ้นดอยภูคาค่อนข้างสูงและชัน ไม่ปลอดภัยสำหรับคนมือรถใหม่—พ่ออาสาเป็นโซเฟอร์ให้เอง”
“เอาแบบนั้นจริงๆ แม่นก่อ!” แม่ขอความมั่นใจ
“ปีใหม่นะแม่มึง ถือว่าพ่อพาขึ้นไปดูดอกนางพญาเสือโคร่งก็แล้วกัน”
เฟี้ยทซ์คิดตาม “ดอกนางพญาเสือโคร่งใช่ที่เรียกว่า……”
“ซากุระเมืองไทยกำลังบานสะพรั่งทั้งดอยเลยละพี่เฟี้ยทซ์ ดีเหมือนกันฝ้ายจะได้มีรูปสวยๆไปอัพลง IG ด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตามนี้เลยนะแม่ บ่ต้องคึดอะหยังละ”
*******************
ณ.จุดชมวิวบนถนนโค้งเลข 3
รถแลนด์โรเวอร์สีแดงแล่นไปตามสันเขาที่หักโค้งสูงชัน บางช่วงลาดต่ำจนน่าสะพรึง เฟี้ยทซ์ที่นั่งหน้าคู่คนขับต้องหลับตาเป็นระยะๆด้วยอาการประหม่า หากเขาเป็นคนขับรถขึ้นมาเองยังนึกไม่ออกเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น แลนโรเวอร์วิ่งผ่านทางเข้าอุทยานแห่งชาติดอยภูคา ขณะที่ GPS. บอกว่าฮ่อมกับค็อกเทลกำลังขับรถออกมา สีแดงของรถยนต์ทำให้พ่อจำเป็นต้องทิ้งระยะจากพวกเขาให้มากกว่าปกติ และเมื่อรถแล่นมาถึงลานจอดชมวิวที่เห็นถนนเลื้อยยาวอ้อมไปอ้อมมาเบื้องล่าง เฟี้ยทซ์ที่ใช้กล้องส่องทางไกลเป็นระยะๆก็พูดขึ้น
“เฮียฮ่อมกับเฮียค็อก! จอดชมวิวโค้งด้านล่าง! 3 นาฬิกา…” พร้อมกับชี้นิ้วบอกตำแหน่ง เมื่อเสียงเครื่องยนต์ดับ ฝ้ายกับแม่ก็เร่งฝีเท้าเดินนำไปเซลฟี่ที่ชะง่อนผาก่อนคนอื่น
เฟี้ยทซ์เดินตามเป็นคนสุดท้าย ไม่ลืมกล้องส่องทางไกลติดมือลงมาด้วย “เฮ้ยๆ นั้นๆ….”
“อะไรพี่เฟี้ยทซ์…..ไหนมาดูดิ”
“ทิศ 3 นาฬิกา”
ฝ้ายแย่งกล้องมาส่องดูแล้วเธอก็ต้องอ้าปากค้าง “พี่ฮ่…………อม”
พ่อที่ยืนอยู่ถัดไปถือโอกาสคว้าจากมือ “โอ้!…..แม่มึง แม่มึง” พ่ออุทานเสียงหลงจนแม่ที่ยืนเรียงหน้ากระดานคนสุดท้ายอดดึงไปส่องดูไม่ได้
“อ๊าก!….พ่อมึง พ่อมึง…นั้นๆแม่นคุณก๊อกเท! กับฮ่อมแม่นก่อ หยะอะหยัง หื้อ!จูบกัน แม่นๆกำลังจูบกั๋น พ่อมึง แม่นฮ่อมก่อ…ฮื้อแม่ตาฝาด พ่อ พ่อมึง ตายละ พุทโธ ธัมโม สังโฆ ผิดผี ผิดสาง เจ้าป่า เจ้าเขา เจ้าดอย เจ้าขุน”
“ถ้าฝาดก็ฝาดพร้อมกัน 4 คนนะแม่” ฝ้ายพูดขณะดึงกล้องกลับมาส่องอีก “ทำไมโรแมนติกเว่อร์เบอร์นั้นนะพี่ชายเรา” ฝ้ายพูดลอยๆ ทำให้เฟี้ยทซ์ที่ยืนข้างๆเผลอแก้มแดงไม่รู้สาเหตุ
พ่อสะบัดหัวไปมาพร้อมกับแจะปาก “…เป็นเรื่องละอ่อนเค้านะแม่ บ่ใช่เรื่องของเฮาจักน้อย แม่นก่อ” พร้อมโอบไหล่ตบปลอบหลายที
“แม่บ่แม่นคนหัวโบราณขนาดนั้น แต่….ฮ่อมเป็นไผแล้วคุณก๊อกเท! เปิ้นเป็นไผ นี้ซิเรื่องใหญ่ที่แม่กำลังคึดหนัก”
เฟี้ยทซ์ขยับเข้าใกล้ฝ้ายพร้อมชะโงกหน้าพูดเสียงดังกะจะให้ได้ยินไปถึงคนสุดท้าย “แม่—-เดี๋ยวก็ลงตัวเองนั้นแหละ ไม่ต้องคิดแทนเฮียเค้าหรอก เชื่อเฟี้ยทซ์เถอะ….แฮ แฮ” เขาหัวเราะก่อนจะพูดต่อ “ว่าแต่ แต่ว่า…เอ่อ…เฟี้ยทซ์ ขอ อนุญาต ถ่าย รูป คู่ น้องฝ้ายได้ไหม?” เฟี้ยทซ์กัดฟันพูดทีละคำ จนเห็นฝ้ายหน้าแดงขึ้นเฉยๆ พ่อกับแม่สบตากันราวกำลังปรึกษาทางกระแสจิต ทันทีที่ลมหนาวช่วงบ่ายกระโชกผ่านจนเห็นเส้นผมยาวสลวยของฝ้ายลอยอิสระ เสียงพ่อจึงดังขึ้น
“ได้ซิ! เอามุมไหนมาๆ พ่อถ่ายให้เอง”
“ตามสบายจ้า….เอากล้องมายัยฝ้าย แม่ยังคาใจบ่หาย….”เธอยกกล้องตัวเดิมส่องไปยังจุดๆเดิมซ้ำๆ “ต้ายๆ….บ่อายดินอายฟ้า บ่อายป่าอายเขา บ่อายดง บ่อายดอยเลยสักน้อย….กลับมาเตอะต้องจัดการละ”
“แม่! มึง….” พ่อหันมาดุ “….อีกรูป 1-2 ซ้ำ! เปลี่ยนมุม ฝ้ายไปยืนทางขวามั่ง! เออแบบนั้นแหละ 1-2 ซ้ำ! โอเคร! คราวนี้คุณเฟี้ยทซ์ถ่ายให้พ่อกับแม่โต้ย อยู่ปัวทั้งชีวิตบ่มีรูปคู่กับแม่เค้าเลย”
“มาๆพ่อมึง” แม่ส่งกล้องส่องทางไกลคืนให้ฝ้ายถือและเฟี้ยทซ์ก็เป็นตากล้องจำเป็นตามระเบียบ
“1 2 3 อีกรูป แม่ขยับชิดพ่อหน่อยกล้องไม่เห็นจุดสำคัญ นั้นแหละ สวย สวยมาก 1 2 ซ้ำ! เรียบร้อยไหนๆเช็คดิ!…สวยมาก” เฟี้ยทว์กวักมือเรียกฝ้ายเข้ามาดูด้วย พอฝ้ายเห็นจุดเล็กๆที่เฟี้ยทซ์ตั้งใจขยาย เธอถึงกับเอามือปิดปากตาโตเท่าไข่ห่านหลายๆใบ
“โอ้พระเจ้า!………พี่เฟี้ยทซ์สุดยอด ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“บอกแล้วไงกล้องพี่ความละเอียดสูงโคตร…..ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
เมื่อแม่กับพ่อเดินเข้ามาขอดูบ้าง เฟี้ยทซ์จึงรีบปรับภาพเข้าสู่โหมดปกติ “สวยมากๆเลย ขอบใจนะคุณฟิท!….แม่จะเอาไปใส่กรอบแขวนโชว์ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“นั้นๆ พี่ฮ่อมกับพี่ค็อก! กำลังขึ้นรถแล้วคะ” ฝ้ายบอกขณะส่องกล้องข้างเฟี้ยทซ์
“ไปกันเร็วๆ เดี๋ยวก็ตามทัน” พ่อเร่งจนแลนด์โรเวอร์สีแดงแล่นหายขึ้นเนินโค้งหักศอก ดูเหมือนถนนช่วงต่อจากตรงนี้จะค่อยๆไต่ระดับสู่พื้นราบแล้ว “เรากลับไปรอที่บ้านเลยนะแม่มึง ต่อจากตรงนี้ไปก็บ่น่าห่วงแล้วละ”
“จ้า!….รูปสวยมากๆเลยนะพ่อ วันนี้ต้องขอบใจคุณฟิทมากๆ ที่พาคนแก่มาเที่ยว”
แต่หญิงสาวที่นั่งคู่กับเธอด้านหลังกลับเอาแต่ยิ้มจ้องโทรศัพท์ของตัวเองราวกับไม่รู้อิ่ม…
Fitz : โพสต์ลง IG ได้ไหม? (อิโมจิไหว้)
ฝ้าย : ขอเวลาคิดก่อนนะ
Fitz : นานไหมอะ (อิโมจิวิงวอน)
ฝ้าย : อื้อ!…..
Fitz : ฝ้าย นะ นะ
ฝ้าย :ขอฝ้ายโพสต์ก่อน 10 นาที OK (อิโมจิหัวเราะเรียงกัน 5 ตัว)
เฟี้ยทซ์ยิ้มแก้มแทบปริ! จนพ่อที่นั่งอยู่ข้างเอะใจ “คุณเฟี้ยทซ์เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“อ๋อ! เอ่อ! ครับๆ ปะ เปล่าเป็นครับไม่มีอะไร? แฮ แฮ”
“ฝ้ายไหน?แม่ขอดูรูปที่ถ่ายกับคุณฟิท!โตยงามก่อ?”
“ใน IG นะแม่ ดูได้เลย” เฟี้ยทซ์บอกพร้อมกับก้มหน้าแดงๆอยู่กับมือถือตัวเอง…
*******************
และอีกคนที่อยู่กรุงเทพฯ…..
ฟางคลิกดูรูปใน IG ตัวเองไปเรื่อยๆ กระทั้ง “ไอ้เฟี้ยทซ์!” เธออุทานเสียงดังลั่น โทรศัพท์มือถือในมือก็สั่นเป็นเจ้าเข้า เธอขยายภาพคู่ชายหญิงแบบเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะโฟกัสไปที่ใบหน้าหญิงสาวตรงๆ
“ใครอะ! สวยจัง—เป็นนางแบบได้สบายๆเลยนะเนี้ย”
Fang : ไอ้เฟี้ยทซ์ผู้หญิงใน IG เป็นใคร
เธอไลน์ถาม แต่เฟี้ยทซ์ก็ยังไม่อ่าน ฟางได้แต่รอ แล้วก็รอ “ไอ้เฟี้ยทซ์นะไอ้เฟี้ยทซ์กลับมาโดนแน่ๆ”
Fang: ไอ้เฟี้ยทซ์อ่านไลน์เดี๋ยวนี้ (อิโมจิโมโห 3 ตัว)
Fang: ไอ้เฟี้ยทซ์ แก (อิโมจิโกรธ 10 ตัว)
Fang: Please…. (อิโมจิวิงวอนอีก 10 ตัว)
“สวยจัง เธอเป็นใคร เฟี้ยทซ์ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครอะ โอ้ย! ไอ้เฟี้ยทซ์นะไอ้เฟี้ยทซ์ไม่ได้ดั่งใจเล้ย….”
Fang : ไอ้เฟี้ยทซ์ ไอ้น้องเลว อุตส่าห์ช่วยหนีเที่ยวยังเงียบอีก โอ้ย!….โมโหจริงๆแล้วนะ (อิโมจิโกรธสลับน้ำลายไหลอย่างละ 10 ตัว
*****************
***โปรดติดตาม EP. ต่อไปเร็วๆนี้ ต้องการเป็นกำลังใจให้นักเขียน (พร้อมเพย์ : 092-2697869) ขอบคุณครับ***
Related Posts:
