ฉันกับนางฟ้าตัวกลม ตอนที่17

สแตนเลย์ปาร์ค2 ฉันกับนางฟ้าตัวกลม ตอนที่17 นิยายอ่านฟรีจบเรื่อง

ฉันกับนางฟ้าตัวกลม ตอนที่17

ในขณะที่ผมเดินทอดน่องไปตามทางเดินเล็กๆ ใต้เงาป่าสน ใบเล็กที่หนาทึบปิดฟ้าได้เกือบ 50% กระนั้นแสงแดดสีนมบางๆ ตอน 10 โมงเช้าที่สแตนเลย์ปาร์คก็ยังเล็ดลอดลงมาถึงพื้นเป็นจุดๆ ราวกับดาวทั้งจักวาลกำลังแต่งแต้มประดับดิน มันก็น่าจะเป็นเช่นนั้นเพราะบนดินเวลานี้ยังมีนางฟ้าตัวกลมๆเดินเฉิดฉายผ่านดาวดินไปทีละดวงเช่นกัน สายลมช่วงซัมเมอร์สั้นๆ ของแคนาดาทำให้ผมหนาวจนเผลอนึกถึงเสื้อโค้ทสีดำขึ้นมา ผมหนาวแต่ทุกคนที่นี้บอกว่าร้อน อันนี้เข้าใจได้…แรกๆ ผมกะจะสวมแจ็คเก็ตทับเสื้อยืดคอโปโลที่แม่ซื้อมาฝากจากซิดนีย์ประเทศออสเตรเลีย แต่นางฟ้าตัวกลมก็ดื้อดึงไม่ให้ใส่

“บักหล่าคำแพงเอ้ย! มันร้อนจะตาย….ใส่เข้าไปได้ไงเธอ” ครับผมเชื่อเธอตอนนั้น แต่ตอนนี้ผมคิดผิดที่เป็นคนว่านอนสอนง่ายไปหน่อย ผมใช้เวลาในป่าสนนานเท่าที่จะพอใจเพราะเด็กๆ และครอบครัวของนางฟ้าตัวกลมกำลังเพลินกับการวิ่งไล่จับปูตามชายหาดที่มีแต่หินสีดำสลับขอนไม้สนยาวสุดโค้งป่า สแตนเลย์ปาร์คคือป่าธรรมชาติมาแต่เดิมส่วนสวนดอกไม้ โขดหิน ม้านั่ง เป็นงานแทรกเสริม แต่งจนป่ากลายมาเป็นอุทยานอย่างปัจจุบัน มันช่างตรงข้ามกับสวนสาธารณะในกรุงเทพฯ มากมายยิ่งนักที่จงใจตัดรากถอนโคนป่าธรรมชาติจริงๆทิ้งให้หมดก่อนจะสร้างธรรมชาติปลอมๆ ขึ้นมาแทนที่ อันที่จริงแล้วป่าไม้ในเขตเมืองร้อนมีหลากหลายสายพันธุ์ หลายรูปใบ หลากสีดอก หลายกลิ่น ตลอดทั้งปีอันเป็นเสน่ห์ในตัวอยู่แล้ว หากเพียงแทรกทางเดินเล็กๆ สวนดอกไม้ โขดหินเข้าไปแทนที่โล่งๆ ป่าของกรุงเทพฯ หรือเมืองใหญ่ของประเทศไทยก็จะดึงดูดผู้คนจากทุกมุมโลกได้มากกว่าสแตนเลย์ปาร์คในแวนคูเวอร์เสียอีก…มุมมองส่วนนะครับ

เมื่ออยู่เพียงลำพังผมก็อดตั้งคำถามกับตัวเองไม่ได้ว่า ทำไมผมจึงเลือกแวนคูเวอร์ทั้งๆ ไอ้เดย์ที่ซิดนี่ย์ออสเตรเลีย หรือแอนด์เพื่อนหญิงที่เยอรมันรบเล้าให้ไปเยี่ยมปีละหลายๆ รอบ อาจจะเป็นเพราะเลือดสถาปนิกที่กระหายอยากจะรู้ว่าเมืองที่น่าอยู่อันดับต้นๆ ของโลก ผู้คนเขาอยู่กันอย่างไร ผังเมืองเขาดีแค่ไหน การจราจรติดขัดหรือไม่และอีกหลายๆ คำถามกระมั่งที่เป็นเครื่องตัดสิน

“ใช่!” ผมใช้ความรู้สึกของตัวเองชี้นำและก็โชคดีที่นางฟ้าตัวกลมเสริฟทุกสิ่งอย่างจนครบถ้วน แวนคูเวอร์สำหรับผมตอนนี้ไม่ใช่แค่เมืองที่คอยจินตนาการถึง แต่เป็นเมืองที่ผมต้องจินตนาการทุกครั้งเมื่อมี Project ใหม่ๆให้ออกแบบ “กฎหมายก่อสร้างมีไว้เพื่อบ้านเมือง เพื่อเรา เพื่อชีวิตเราและลูกหลาน ถ้าทุกคนคอยหาช่องว่างของกฎหมายเพื่อประโยชน์ส่วนตัว บ้านเมืองของเราในอนาคตก็จะไม่เหลือช่องว่างให้หายใจ 4=2+2, 5-1=4, 4=3+1, c]t 4 จะไม่มีวันเท่ากับ 7 คูณ 5 บวก 3 อย่างแน่นอน

ผมถ่ายรูปตรงนั้นที ตรงนี้ที นางฟ้าตัวกลม เด็กๆ และเฮียจัสยังอยู่ที่เดิม ผมอมยิ้มอย่างคนชื่นใจเมื่อเห็นภาพของพวกเขา

“นางฟ้าตัวกลมและครอบครัวจะรู้ตัวไหมนะว่าเมืองที่น่าอยู่อันดับต้นๆ ของโลกคือที่นี้ บ้านของพวกเขาไม่ใช่แค่อบอุ่นสำหรับพวกเขาแต่ยังเผื่อแผ่มายังคนไกลบ้านอย่างผมด้วย…ขอบคุณนางฟ้าตัวกลม ขอบคุณทุกคนที่เป็นมิตร” ผมคิดขณะเดินกลับไปยังรถ

“Hey everyone let’s go”

….ถ้าคิดบวก โลกจะต้อนรับคุณเสมอเชื่อ Timmy นะคนดี….

ผม Timmy Buto รายงานจาก Stanley Park ครับ สแตนเลย์ปาร์คยังไม่จบ…ยังมีบางเกล็ดบางมุมที่ผมอยากเล่าต่อ…รอได้นะ รักทุกคน บาย บาย